John de Bever, een bekende zanger, en zijn echtgenoot Kees vormen al vijftien jaar een onafscheidelijk duo, zowel privé als professioneel.

De Bever, die zijn leven zonder Kees niet voor kan stellen, heeft te maken met ernstige gehoorproblemen, waarvoor hij tien jaar geleden werd gediagnosticeerd.

In een openhartig gesprek met Story deelt John zijn ervaringen over het leven met gehoorverlies. Hij gebruikt een gehoorapparaat, maar vindt het niet altijd effectief, vooral in lawaaierige omgevingen waar hij slechts geroezemoes hoort.

Hij geeft toe het apparaat vaak uit te zetten, wat soms onopgemerkt blijft door zijn omgeving. John erkent dat hij baalt van zijn doofheid, vooral omdat het lijkt te verergeren.

”Heel vaak doe ik het apparaatje ook uit. Mensen hebben dat niet altijd in de gaten, maar ik hoor dan echt niet wat er verteld wordt. Voor mijn omgeving is dat geloof ik meer een probleem dan voor mij.”

De zanger baalt er enorm van dat hij doof is. ‘Het lijkt ook steeds erger te worden. Het wordt in elk geval niet beter.’ 

De zanger reflecteert ook op het ouder worden en zijn realistische kijk op het leven. Hij benadrukt het belang van het waarderen van elke dag, aangezien het leven plotseling kan eindigen. Dit besef leidt ertoe dat hij alles uit het leven probeert te halen.

John, die openstaat voor de eindigheid van het leven, heeft echter niets vastgelegd voor zijn uitvaart, vertrouwend dat Kees zijn wensen kent.

Hij spreekt de hoop uit dat hij voor Kees zal 0verlijden, gezien het leeftijdsverschil, en wenst dat Kees daarna een mooi leven zal hebben.

Hij haalt André van Duin en zijn jongere partner Martin aan als voorbeeld van de onvoorspelbaarheid van het leven.

John’s wens is dat Kees na zijn 0verlijden verdriet zal kennen, maar ook een vervuld leven zal leiden. ‘‘Dat gun ik hem. Natuurlijk zal er verdriet zijn, maar ik wil dat hij wel een fijn leven gaat leiden.”